Moederschoot.

Het jaar 2023 is voor mij een bijzonder jaar geweest. Mijn zoon heeft (even) mijn moederschoot niet nodig. De beweging van gaan en wederkeren is in gang gezet. Even geen knuffel, of een onhandige versie daarvan. Een beetje verdrietig met veel bewondering kijk ik naar zijn “groeien”. Ik wil dat hij me nog nodig heeft. Ik denk dat hij me niet meer nodig heeft.

Ik heb zelf ook de beweging gemaakt alleen ben ik nooit wedergekeerd. Ik ben op alleen gegaan. Binnen mijn opvoeding was knuffelen iets wat je niet deed. Dus de moederschoot verlaten was een kleine stap. Nu ik binnen mijn opleiding mijn familie geschiedenis heb beschreven voel ik de lege moederschoot van mijn moeder. Het grote onvermogen en verlangen.

Mijn moeder is nu 27 jaar geleden overleden. En nu ik mijn vrouwenlijn ken ervaar ik naast haar gemis ook de kracht van mijn moeder.  Het afgelopen jaar stond in het teken van terug vinden van mijn eigen kracht. En het leren vertrouwen op de kracht van mijn eigen moederschoot.

Tijdens mijn opleiding heb ik geleerd om mijn eigen proces, gemis en verlangen in te zetten tijdens individuele coaching en workshops. Maar meer nog heb ik het verlangen ervaren om samen met andere vrouwen even terug te gaan naar de moederschoot.

December is voor mij de maand van donker, het terug trekken naar binnen kijken. Het voelen en ervaren van mijn oerkracht. Even de moederschoot ervaren.

Wil jij ook kijken naar je vrouwenlijn samen met een bijzondere groep vrouwen. Meld je aan voor mijn workshop vrouwenlijn op 16 december via mijn website. Je bent welkom met al je vragen.

Tot in 2024! Fijne feestdagen.